ECC 2008 – Iretza Gros

Door een (niet geheel onverwachte) nederlaag in de slotronde is LSG uiteindelijk op de 44e plaats geeindigd, net iets onder de startranking (39). Als je het zo bekijkt geen reden tot grote tevredenheid. Als je echter beter kijkt en bijvoorbeeld de TPR’s in de evaluatie meeneemt dan krijg je een ander beeld, simpelweg het gevolg van het zware programma dat LSG voorgeschoteld kreeg. Vijf van de zeven spelers behaalden een TPR hoger dan de eigen rating. LSG heeft dan ook ratingpunten aan het toernooi overgehouden. En de winst had nog veel groter kunnen zijn als de verkregen kansen beter benut waren. Dat benutten van kansen moet nu maar gebeuren in de KNSB-competitie, want diverse spelers hebben al aangegeven dat zij ook volgens jaar graag weer aan dit unieke evenement deel zouden willen nemen.

Tegen Iretza Gros werd dus eeen verwachte nederlaag geleden, maar de manier waarop was toch wel bizar. Eelke was als eerste klaar. Tegen Loek van Wely overzag hij een gevaarlijke paardzet (Pe3) maar de schade viel glukkig mee. In een nog altijd goede stelling wilde Eelke geen verdere risico’s nemen en bood remise aan. Het vredesvoorstel werd aanvaard.

Christov speelde snel, maar niet bijster sterk. Vanuit de opening leek hij volledig weggespeeld te worden. In een op het oog onhoudbare stelling met pion minder koos hij voor de alles-of-niets-strategie in de tijdnood van de tegenstander. De strategie werkte. Een mat in twee werd niet benut, waarna Christov het volle punt pakte!

Deze onverwachte opsteker had eigenlijk tot een onverwacht wedstrijdresultaat moeten leiden, maar dat pakte anders uit. Mark had tegen Pengxiang Zhang (2636) een solide stelling opgebouwd en had remise voor het grijpen toen hij een voor hem ongebruikelijke blunder maakte. De Chinees profiteerde dankbaar en mocht vervolgens bij de sluitingsceremonie een van de topscorer-prijzen op bord 2 ophalen!

Raoul had ondertussen tegen Argandano (2385) een stuk voorsprong (ten koste van twee pionnen) maar verkeerde in niet geheel ongevaarlijke stelling wel in tijdnood. Hoewel er bij elke zet weer dertig seconden bedenktijd werden bijgeteld kwam Raoul toch tijd te kort om keer op keer de juiste verdediging te vinden.

Rudy leek tegen Gonzalez de la Torre (2382) op een eenvoudige puntendeling af te stevenen. Dat viel nog enigzins tegen, maar na een correct dame-offer om een gevaarlijk ogende vrijpion te elimineren was het Rudy die als enige op winst kon spelen. Daartoe moest de tegenstander nog wel actief blijven spelen en dat weigerde deze zodat remise onvermijdelijk was.

Dus 2-3 en opnieuw Tom als enige nog achter het bord. Over de opening waren de meningen verdeeld. Ik zelf dacht dat Tom minder stond, maar er waren ook andere geluiden. De anderen leken in de loop van het middenspel gelijk te gaan krijgen. De koningsveste van Bauer (2592) werd door twee torens en een oprukkende f-pion zwaar onder vuur genomen. Wellicht is er ergens iets gemist, in de partij zag Bauer in elk geval kans te ontsnappen en toen Tom vervolgens in een toch al verdacht eindspel zijn paard weggaf was de strijd beslist.

En verder…
Vermeldenswaard is zeker nog de prijsuitreiking die ronduit chaotisch verliep. Slecht te verstane sprekers werden met enige regelmaat overstemd door de voortdurend doorspelende muziek. Of dit de oorzaak was van het regelmatig wegblijven van prijswinnaars op het podium of dat de spelers in kwestie al vertrokken waren weet ik niet. Een hoofdrol was verder weggelegd voor Grischuk, in een ver verleden als klein jongetje al duidelijk als talent aanwezig op clubavonden van LSG. Hij bracht als enige nog wat sfeer in het hele gebeuren.

Andere opvallende dingen? Op de slotavond was nog voor 02:00 uur het bier en de ouzo in de discotheek van het hotel uitverkocht. Waar de drank gebleven was? Iets hiervan werd de komende dag al snel duidelijk in de bus richting vliegveld, nee ik noem geen namen.

Bij een van de lunches schoof Ivantsjoek aan bij Raoul en Rudy. Rudy probeerde nog een gesprek aan te knopen, maar Tsjoeki kwam uitsluitend met antwoorden die niet bij de vragen pasten. De schaakwereld mag verder van geluk spreken dat hij op het schaakbord minder slordig is dan op het etensbord. Dan was er verder nog Baadur Jobava die lange tijd een aanzienlijk deel van de schakers uit de concentratie hield door luidruchtig zijn beklag te doen bij de organisatie en de wedstrijdleiding over het feit dat zijn vriendin de zaal uit was gestuurd. Ook was er het moment dat Krasenkov huilend achter het bord zat na zijn blunder tegen Beliavsky (Rene Olthof zag dit blijkbaar aankomen en heeft dit nog op de foto vastgelegd). Ontroostbaar was ook Peter Svidler nadat hij in de slotronde de winst had gemist, hetgeen voor zijn team Baden-Baden het missen van de titel betekende. Belangrijkste sport voor de schakers naast het schaken? Op basis van wat ik in ons hotel heb gezien zeg ik: pokeren.

Vraag voor het thuisfront. Wie van de LSG’ers kreeg in Kallithea van een van de serveersters de bijnaam “The Ananasman” ?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*