Reynaerde 1– LSG 6

Goed, allereerst een kleine update. LSG 6 kreeg in de eerste paar ronden van dit seizoen (1e klasse onderbond) tweemaal onverwacht klop en werd daarmee gelijk tot degradatiekandidaat gebombardeerd. Ronde 3 bracht onze hoop weer tot leven, mede degradatiekandidaat Utile Dulci werd gedecideerd aan de kant geschoven. Vanavond stond de confrontatie met de koploper op het programma, Reynaerde 1, voorheen Rijnwoude geheten.

Voorafgaand aan de korte autorit een last-minute teambespreking, wie gaat op welk bord spelen? Behalve een enigszins verkouden van den Bosse (zet mij maar laag), een onverschrokken Korving (geef mij maar bord 1!) en een consequente zwartkijker Schenkelaars (geef mij maar zwart) leek er vooralsnog weinig voorkeur te bestaan. In geheel democratische en ontspannen stijl dirigeerde onze roerganger Zeevaarder ieder naar het bord van zijn keuze. We waren er klaar voor!

Onderweg in de auto voorspelde ik aan de heren de Weert en van der Heijden dat we vanavond met 6-2 gingen winnen. Dit ondanks het jammerlijke ontbreken van onze topscorer en promovendus heer van den Biggelaar. Waarom ook niet kreeg ik terug, al had ik niet echt het idee dat ik serieus genomen werd met m’n voorspelling. Zo gaat dat tegenwoordig met grote zieners, leve de wetenschappelijke revolutie.. Of mijn plotseling geopenbaarde ingeving nu voortkwam uit een verkouden roes of uit de wederopstanding van m’n innerlijke Nostradamus maakt natuurlijk geen snars uit. Het gaat er immers om dat je gelooft in je illusies – dat maakt alles stukken leefbaarder, niet? Voorwaar, ik zeg u.

Voorafgaand aan de match zette de sympathieke teamleider van Reynaerde, dhr. Hoogenboom, de boel nog even lekker op scherp door ons allen fijntjes te wijzen op de enerzijds formidabele en anderzijds deplorabele seizoensstart van respectievelijk promovendus Reyaerde en degradant LSG 6. We waren gewaarschuwd. De degens waren gekruist, de verwarming draaide overuren, er klonk geroezemoes in de verte, hier stond wat op het spel. De match kon beginnen!
Na zo’n anderhalf uur spelen vernam ik van Chris dat ik de enige was die goed stond, Michiel stond verloren en verder was het overal onduidelijk. Dat ik goed stond was een understatement. Dit viel maar heel erg moeilijk niet te winnen voor me, verwachtte dan ook snel klaar te zijn en me op een degelijk verslag te kunnen gaan richten. De eerste uitslag viel echter op bord 5 waar Chris zich lange tijd kranig weerde tegen goede bekende Harre van der Nat. Een koningsaanval werd geneutraliseerd en Chris koos met een remise aanbod eieren voor zijn geld. De eieren kwamen na enig wikken en wegen zijn kant op – eerlijk delen is Harre wel toevertrouwd – en 0,5 – 0,5 was de eerste tussenstand. Niet veel later viel helaas reeds het doek voor onze grote roerganger Michiel. Hoewel hij inventief terugvocht viel niet te voorkomen dat er twee verbonden vrijpionnen werden verzilverd.. 1,5 – 0,5 op het scorebord. De sfeer werd grimmig..

Mijn partij duurde ondertussen veel langer dan gepland. Het stukwinst wat ik had uitgerekend bleek er niet te zijn. Daarbij kreeg mijn tegenstander dhr. Hoogenboom toch enig tegenspel. Heb zeker 15 zetten lang met een meer dan nuttig paard op c3 mat op e2 en d1 weten te voorkomen. Uiteindelijk bleek zoals voorzien (oh die voorzienigheid weer..) mijn stelling eenvoudig weg toch te goed om niet te winnen en brak ik er met een niet al te diep torenoffer plezierig doorheen en ging het snel.. 1,5 – 1,5, de aansluitingstreffer! Vincent won ongeveer tegelijkertijd in het middenspel op sluwe wijze een belangrijke pion. De stelling had echter nog steeds een flinke remisemarge, met twee torens plus loper (Vincent) tegen twee torens plus paard van zijn tegenstander bleek die ene vrije randpion maar weinig progressie te kunnen boeken. “Wat dacht je van remise, of wil je zo een beetje door blijven zetten?”, vroeg Vincents tegenstander jolig in zijn eigen tijd. “Doe eerst maar een zet”, was Vincent’s vriendelijke antwoord, waarop zijn tegenstander direct een flinke bok schoot. Hij leverde een kwaliteit in en Vincent tikte het vervolgens eenvoudig uit, 1,5 – 2,5 de nieuwe stand. Hier viel wat te halen, al wist ik dat natuurlijk al lang en breed.

De volgende beslissing viel op bord 3 bij onze ‘ratinghoogste’, good-old Japie van der Heijden – die na een aantal jaren sabbatical zijn schaakwijsheid weer heeft hervonden. Ook dit heb ik overigens lang geleden al voorspeld, iets over een verloren zoon, wat bokken en schapen en een Messias die toch weer terug komt. En hoe! Jaap staat na een valse start inmiddels op 3 uit 4. Hij investeerde na de opening flink wat tijd om zijn stellingsproblemen (een ellendig zwart paard op f4) op te lossen. Jaap kreeg vervolgens serieus tegenspel over de d-lijn en in het centrum. Toen het een eindspel werd met enkel zware stukken won Jaap een pion. Daarop kreeg zijn tegenstander het te kwaad en leverde een kerstcadeautje af in de vorm van een toren. 1,5 – 3,5 voorsprong, dit ging duidelijk de goede kant op. Mijn buurman Ruud Dobbelaar (eveneens een oude getrouwe LSG herintreder!) speelde met zwart een op het oog degelijke partij en hield de stelling aanvankelijk prima in evenwicht. Ruud kreeg vervolgens druk op de witte koningsstelling met twee fraaie actieve paarden. Vanuit het niks kreeg hij ook nog eens een paard cadeau. Ruud maakte het netjes af, 1,5 – 4,5 de matchpunten waren binnen!

Onze goedige, goedhartige, ja goedmoedige kopman Frank Korving speelde vanavond een hele mooie pot. Dat ik dit vanzelfsprekend al lang aan had zien komen hoef ik hier inmiddels niet meer te melden. Frank’s tegenstander kwam weliswaar beter uit de opening maar verzuimde dit te consolideren door een paar cruciale tussenzetjes te missen. Frank won een kwaliteit, al had zijn tegenstander vervelende compensatie met het loperpaar en een hele vervelende vrijpion. Frank hielde de zwarte stukken echter passief door vol op de aanval te spelen. Met paard, dame en toren werd de druk langzaam opgevoerd en ging Frank’s tegenstander uiteindelijk heel erg hard mat, 1,5 – 5,5 – hoe zou dit eindigen?

U snapt wellicht de glimlach van oor tot oor die op dit gezicht verscheen toen bleek dat de laatste partij van Jaap Beetstra potremise bleek. Het was zo’n typisch toreneindspel met beiden 1 pion dat je enkel maar kunt verliezen wanneer je consequent de verkeerde zetten uitvoert. Mijn voorspelling van 6 – 2 voor LSG zou glorieus uitkomen, een langverwachte roeping als helderziende lag hiermee eindelijk in het verschiet – er wordt naar grotere idioten dan ik geluisterd in dezen kan ik u trouwens met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid meegeven. Bijzonder groot was dan ook ieders teleurstelling toen onverhoopt bleek dat Jaap’s tegenstander het als een ware Farizeeër voor de gehele mensheid toch nog wist te verpesten.. – dag wederopstanding, dag eschatologie!

Het moet vermeld worden, oftewel, ‘het is geschreven’, Jaap tikte het na een paar veel te passieve zetten van zijn opponent consequent uit – Judas bleek herrezen en mijn voorspellende gaven kunnen helaas voorlopig weer terug richting schroothoop. Weliswaar met een riante winst van maar liefst 1,5 – 6,5 voor LSG 6! Wij doen na vanavond weer serieus mee voor promotie aangezien zowel nummer 1 als 2 van de eerste klasse promoveert. Dit zal geschieden, voorwaar, ik zeg u. Wordt vervolgd!

Zalig kerstfeest ieder, Bart van den Bosse

3 reacties op “Reynaerde 1– LSG 6

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*