Voorschoten is gewoon een goed team

U dacht misschien al dat wij van de LSG 2 mooiweer schakers waren die alleen maar hun overwinningen breed uitmeten op de webpagina, maar niet thuis geven in het geval van tegenslag. Niks is minder waar natuurlijk. Drukte en andere prioriteiten zorgden ervoor dat het even wat langer duurde. Zo moest ik eerst nog de overwinning van de eerste helft van de competitie bij Caissa binnenslepen!
[Verslag door Eelke Wiersma]

We waren goed, zeg maar uitstekend, zeg maar geweldig gestart dit jaar. Daar waar we na de eerste ronde overwinning blij waren met de punten in de degradatiestrijd, we na de tweede ronde vierden dat handhaving nu wel erg dichtbij kwam, begonnen we na de 3de overwinning reeds foute kampioensgrappen te maken. De jongens van het eerste een beetje prikkelen dat het niet erg is dat ze zouden degraderen, dat wij het wel overnemen, dat werk. In ronde vier kwam zoals gezegd een tegenvaller. Alhoewel tegenvaller Voorschoten is gewoon een goed team, zeker als ze volledig opkomen. En dat deden ze deze wedstrijd. De score werd geopend via een remise van mezelf tegen Peter Wilschut. Peter herhaalde een experimentele Fransman die hij een tijdje terug ook al een keer op het bord had. Ik had gezien dat hij na 3.Pd2 Pf6 4.e5 een keer met zijn paard naar g8 terug ging. Dan heb je dus eigenlijk een doorschuif met een paard op d2 en het is de vraag of dat iets wat misplaatste paard de enorme hoeveelheid tijdverlies goed maakt. Ik zou denken van niet, maar heel groot werd het overwicht ook weer niet. Toen ik op een gegeven moment de ideaal stelling niet voor elkaar kreeg werd het remise. Alhoewel daar objectief niet veel tegen was toch wat vroeg natuurlijk, maar goed nu kon ik de rest van de middag hand en spandiensten verlenen. Dus hier en daar wat cola en water halen, vragen of het erg is als het remise wordt ontwijken (ik ben geen teamleider!), dat soort dingen. We kwamen snel op voorsprong door een vlotte overwinning van Albert. De tegenstander van Albert verwaarloosde de ontwikkeling wat en Albert was er snel bij om met d5 een doorbraak in het centrum te forceren, koning van zwart in het midden te houden en prijsschieten. Tip voor Albert zijn tegenstander, het is niet nodig om Albert uit te dagen tot pionoffers, dat doet hij uit zichzelf wel.

Een kritiek moment voor de einduitslag was ongetwijfeld de 0 die Jan opliep. Jan was het seizoen uitstekend begonnen, kwam vanuit een catenaccio opening volledig terug in de partij en na het speculatieve stukoffer van zijn tegenstander leek het een eenvoudig punt te worden (+4). Helaas werd dat het niet en miste Jan iets verschrikkelijks waarna hij in een kansloze stelling terecht kwam en verloor. Dat was tegenvaller 1.
De tweede nul kwam op naam van Jeroen die in een Taimanov een stuk voor 3 pionnen kreeg (Lb5 ab5 Pb5 en Pxd6). Dat zag er al snel verdacht uit in mijn ogen, zeker omdat zijn koning op f8 zou belanden.

Net als in de 3 vorige ronden werd de Man of the Match (nou ja vanuit LSG oogpunt dan natuurlijk, we verloren de wedstrijd gewoon, dus of je na een verloren wedstrijd het recht hebt om man of the match te benoemen is natuurlijk twijfelachtig) natuurlijk weer Alex. Net als in de vorige ronde kreeg hij de sterkste tegenstander en daar waar hij tegen Vianen deze tegenstander eerst positioneel volledig lamlegde voordat hij de trekker ging overhalen ging het nu over een hele andere boeg. Vanuit een bekend theoretische Steinitz Frans waar zwart een stukoffer brengt (gewoon na ..Pb4 a3 het paard niet weghalen) leek het me dat Alex (meer specifiek zijn koning op c1 en later op d2) in de problemen zat. Dat lijkt hem echter niet echt te deren want hij bouwde gewoon een aanval op de koningsvleugel. Dat die eerder doorsloeg dan de aanval tegen de eigen koning lijkt me eigenlijk een wereldwonder maar goed. Maar volgens de analyse was het eigenlijk eenrichtingsverkeer.

Halverwege de wedstrijd stond het dus gelijk en ik schatte op dat moment in dat het ook wel eens 5-5 kon gaan worden. Dit was gebaseerd op de volgende inschattingen; 1) Raoul leek me een zware maar kansloze strijd te voeren, 2) Peter was in een Svesnikov ook een pion kwijt geraakt en al had hij dit keer wel zijn 40-ste binnen de tijd uitgevoerd zijn koning leek me ook nog wat in de problemen te zijn. 3) Het zekere punt moest van Andreas komen en als 4) Michiel zijn totaal onduidelijke stelling (maar ik dacht dat hij ging winnen eigenlijk) dan zou verzilveren en 5) Robert zijn eindspel met ongelijke lopers gewoon remise ging houden dan was er een matchpunt binnen. Van deze 5 voorspellingen kwamen er slechts 2 uit en dat kan natuurlijk veel redenen hebben die ik hier niet allemaal zal benoemen, maar het is duidelijk dat schaken gewoon een moeilijk spel is en dat teamwedstrijden vaak alle kanten nog op kunnen gaan.

Goed toen Andreas afwikkelde naar een stelling met een stuk meer tegen een pion leek me dat makkelijk te winnen. Even snel het vakje linksonder gecheckt (want alle pionnen stonden op een vleugel) en dat was weliswaar een andere kleur dan zijn loper maar met zoveel pionnen op het bord zou dat niet uit mogen maken. Had het ook niet moeten doen maar toen Andreas weer op pionjacht ging vlechtte tegenstander Midas Ratsma er een fijne truc (..e3!) in en jawel het eindigde in een eindspel met loper + h-pion, waarbij de loper dus een andere kleur had dan het vakje linksonder. Remise dus al probeerde Andreas Midas nog in een zetdwang te krijgen, zodat hij zijn h-pion naar de g-lijn zou krijgen.


Toen werd het wel duidelijk dat het niet goed zou aflopen, Michiel speelde tegen de andere Ratsma, Rosa en ik heb het idee dat het wel eens in het DNA kan zitten of je goed bent in geslepen trucjes in de stelling te brengen. Michiel dirigeerde alles (Lc7, Pe4, f5, Df6, Tae8) richting haar koningsvleugel en wat doet ze daar tegen, een beetje dresseren met de paarden (Pf3-h2-f1). Ook hier weer een triggerhappy LSG-er die voor de vorm nog even nadenkt maar al weet dat hij Pxf2, Dh4+ en Dxe1 doet. Kwal voor!. Tja toen kwam de counter, Pd2 ging weer terug naar f3 en de dame op e1 kon nog net xb4 doen. Na a5 met het idee Ta4 werd het duidelijk dat hij daar ook niet veilig stond. Michiel gaf nog een stuk terug en leek optisch nog wel een speelbare stelling te hebben maar het zakte snel in elkaar. 3x Respect! Voor de durf om Pd2 te doen, te zien dat na Dxb4 de dame daar in problemen is en tenslotte het stellingsoordeel aan het eind van deze slagenwisseling. Daar waren veel meer mensen ingetrapt. Ik wilde eerst schrijven daar was de helft van LSG 1 ook ingetrapt, maar dan zou ongetwijfeld de discussie op gang komen welke helft ik daarmee bedoel en het leek me beter om dat te vermijden.

Raoul verloor wel keurig volgens voorspelling, Robert hield het remise en Peter wist gelukkig zelfs nog remise te maken. Kortom een 6-4 nederlaag en na de wedstrijd buitelden de LSG-ers over elkaar om excuses aan te bieden voor hun aandeel in de nederlaag. Nergens voor nodig natuurlijk, er gaat een dikke deken over deze wedstrijd en in 2020 gaan we weer vrolijk verder, Zuid-Limburg uit.

Prettige feestdagen.

8 reacties op “Voorschoten is gewoon een goed team

  1. Mooi verslag Eelke! Ikzelf stond inderdaad 50 zetten lang slecht tot verloren – en dat terwijl mijn tegenstander nauwelijks tijd verbruikte. Een goed team, dat Voorschoten.

    • Rudy,

      kijk dat krijg je als je geen KNSB meer speelt dan wordt je roestig Rudy. 32.Tf8 Kg7 33.e6 Kh6! (..ja na xh7 is het wel mat in drie) werkt niet helemaal. Peter heeft al eerder aangegeven dat al dat gedam niet goed is voor je schaken.

      Eelke

  2. Niet alleen zijn ze een goed team, ze zijn ook erg jong: 9 van 10, denk ik, jonger dan 30. Zo iets heb ik lang niet gezien — niet in Engeland, niet in Duisland, en ook niet in Nederland.

    Ter vergelijking: wij hadden bij deze wedstrijd maar 2 spelers jonger dan 45 (!), en niet meer dan 6 onder de 55. Veel werk an de winkel voor LSG … .

  3. Andreas, Voorschoten is redelijk uniek maar er zijn meer teams waar je verbaast over kan zijn. Krimpen heeft jongere spelers dan Voorschoten maar de jongste en wellicht meest veelbelovende speelt bij Spijkenisse…

    • Ornett, natuurlijk, nog steeds zijn er erg sterke (heel) jonge spelers – gelukkig maar. Maar bijna een heel team van 10 ervan te zien, voor een plaats ter groote van Voorschoten, dat vond ik wel opmerkelijk – en misschien zelfs een beetje bemoedigend in deze tijden van krimp en vergrijzing ook van schaken in vele regios – dit kan dus nog!

      (tegen Krimpen en Spijkenisse spelen wij eerst in 2020, deze teams ken ik dus nog niet)

  4. Misschien moeten jullie eens een kijkje gaan nemen bij de jeugdafdeling van Voorschoten, al vele jaren geleid door Roderick van Kempen. Niet alle spelers komen daarvandaan, maar de basis ervan wel en dat heeft blijkbaar nogal wat aantrekkingskracht gehad.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*